Mimo, że trzon zbiorów Muzeum stanowią parowozy, to do najcenniejszych eksponatów zalicza się niewątpliwie lokomotywa spalinowa SP47-001. Jej projekt był odpowiedzią na zapotrzebowanie prowadzenia pociągów pośpiesznych na liniach niezelektryfikowanych. Powstawała w połowie lat 70. równolegle z bliźniaczą serią SU46, od której różniła dłuższym pudłem oraz większą pojemnością silnika i w przeciwieństwie do której, nie doczekała wytwarzania seryjnego. W Fabryce Lokomotyw i Wagonów im. Cegielskiego w Poznaniu powstały tylko dwa egzemplarze. Wykorzystywano je głównie do prowadzenia pociągów ekspresowych między Warszawą, a Gdynią. Brak części zamiennych nie służył długiej i bezproblemowej eksploatacji. Wały korbowe szesnastocylindrowych silników nie były przystosowane do zadanych obciążeń i obydwie jednostki uległy poważnym awariom jeszcze w latach 90. Jedyny zachowany, a tym samym unikatowy egzemplarz, od 2000 r. znajduje się w Kościerzynie.
